Een visum krijgen

Toen we eenmaal besloten hadden deze uitdaging aan te gaan en voor een aantal jaar te vertrekken naar Riyadh, kom je in een bureacratische molen terecht. Een  molen die steeds maar blijft draaien en waar steeds weer nieuwe stappen ondernomen moeten worden om het visum uiteindelijk daadwerkelijk in handen te krijgen.

Aangezien Mark daar ging werken moest hij als eerste aan de slag om dingen geregeld te krijgen. Voordeel van via je werk naar het buitenland gaan is dat zijn bedrijf het grootste deel van de taken voor ons uitvoert, nadeel daarvan is dat je zelf af en toe in het duister tast over de gang van zaken. Hoe lang duurt dit? Wat moet er nou nog precies gebeuren?

In eerste instantie hadden we gedacht dat Mark al in maart 2014 zou kunnen vertrekken, maar daar hadden we ons toch wel in vergist. Hij werkte ondertussen aan een project in Maastricht en moest daar ook de nodige taken afronden voordat hij kon vertrekken en ook de benodigde papieren konden nog niet aangevraagd worden. Uiteindelijk vertrekte hij 30 juni naar Riyadh. 2 maanden zouden we zonder elkaar moeten. Ik kon nog niet achter hem aan, hij had immers wel een visum, maar het was niet het goede visum. Je hebt zakenvisums (waarmee je steeds een korte periode in het land mag verblijven) en een werkvisum (daarmee kan je daadwerkelijk in Riyadh gaan wonen).

Gelukkig leverde het verkrijgen van het werkvisum nog niet heel erg veel problemen op. 27 augustus kwam Mark ruim 2 weken naar Nederland en kon in die periode ook zijn werkvisum ophalen.

Ik dacht redelijk op een rijtje te hebben wat er vervolgens moet gebeuren om zelf ook een visum te krijgen, maar ook hier heb ik me in vergist. (Je blijft je vergissen als je met dit soort zaken bezig ben). Mark moet een Iqama (verblijfsvergunning) aanvragen, vervolgens een yellow slib, en vervolgens kan ik met alle papieren naar Den Haag om een visum aan te vragen. Bij collega’s duurde dit hele proces ongeveer 4 weken. Een periode die absoluut te overzien is. Maar helaas. Mark is inmiddels alweer bijna 7 weken weg, en voorlopig heb ik nog geen visum in handen. De Iqama is er wel, maar waar het aanvragen van een Yellow slib normaal gesproken een fluitje van een cent is zitten wij nu al 2 weken vast in deze stap en gaat het ook nog minimaal 3 weken duren voordat we een stap verder kunnen. De Arabische overheid verzint steeds weer nieuwe dingen om ons aan het lijntje te houden.

Afwachten blijkt het gouden advies. Veel meer dan rustig afwachten, blijven zitten waar ik zit en gereed zijn om dingen te regelen kan ik op dit moment niet doen. Hopelijk is het dan nu wel snel geregeld, maar de komende 4 weken blog ik sowieso nog vanuit Nederland.